piątek, 20 stycznia 2012

SZCZENIĘ W DOMU

Autorem artykułu jest Kosik



Przybycie szczenięcia spowoduje wielkie ożywienie, zwłaszcza gdy jesteś właścicielem psa po raz pierwszy. Szczenię bedzie miało dość wrażeń jak na jeden dzień.

    Szczenię będzie miało dość wrażeń jak na jeden dzień - odłączenie od matki i rodzeństwa, podróż w nieznane, przybycie na nowe miejsce, nowi opiekunowie, nowe posłanie, zapachy, hałasy - więc nie stresuj go bardziej i pozwól mu odpocząć. Pamiętaj, że szczenię śpi przez większą część dnia.

Stopniowo oswajaj młode z nowymi ludźmi i różnymi bodźcami. Dzieci muszą być pod kontrolą i nie powinny bawić się ze szczeniakiem, zanim się do nich nie przyzwyczai. Wybierz cichy kąt w kuchni lub pokoju i nakarm szczeniaka. Będziesz potrzebował stabilnej miski, żeby nie mogło sie nią bawić (dobra jest mała miska z prostymi brzegami, chroniącymi przed rozrzuceniem karmy) i większej na wodę.

    Młody psiak jest wyjątkowo ciekawski. Uważaj na przewody elektryczne, kubki z gorącą kawą i rozrzucone dziecięce zabawki. Barierka powstrzyma je przed wejściem do niedozwolonych miejsc w domu. Schowaj wartościowe rzeczy (i kapcie!) przed małymi ząbkami.

    Po dniu pełnym wrażeń w nowym domu szczenię będzie chciało odpocząć. Nie musi mieć specjalnego posłania. Odpowiednie będzie zwykłe pudło kartonowe z wycietym otworem. Dla wygody szczenięcia wyłóż pudło starymi ręcznikami lub kocem. Zanim ułożysz go do snu, sprawdź, czy jest najedzony, wynies na dwór, żeby się załatwił, nim ułoży się do snu. Wyjdź cicho z pokoju - nie rób zamieszania i zignoruj wszelkie protesty, choćby były najsilniejsze, inaczej pies szybko sie nauczy, że skomlenie jest najlepszym sposobem zwócenia na siebie uwagi. Jeśli szczenię śpi z tobą w sypialni przez kilka pierwszych nocy, nie bierz go do łóżka, gdy tylko zaskomli, inaczej nie będziesz mógł go potem tego oduczyć.

 

Czego będzie potrzebowało szczenię

- Miejsca do jedzenia. Miski na pokarm i wodę postaw w spokojnym kącie, z dala od miejsca, w którym jadasz posiłki.

- Miejca do spania. Może to być pudło kartonowe, wyłożone materiałem łatwym do prania, umieszczone w miejscu bez przeciągów. Jeśli pozwolisz szczenięciu spać w łóżku, wiedz, że trudni będzie je tego potem oduczyć.

- Dokladnego badania przez lekarza weterynarii w ciągu pierwszego tygodnia pobytu w domu.

- Obroży i znaczka identyfikacyjnego. Upewnij się, czy obroża nie jest zbyt luźna, lub zbyt ciasna. Będziesz musiał ją wymieniać, ponieważ szczenię rośnie, kup tanią, wykonaną z taśmy.

- Krótkiej, mocnej smyczy do spacerów i długiej, automatycznej do nauki wykonywania poleceń.

- Niezmienionej diety w pierwszym tygodniu. Początkowo stosuj dietę zaleconą przez hodowcę.

- Bezpiecznego otoczenia. Usuń wszelkie potencjalne zagrożenia, z jakimi może zetknąć się szczenię. Musisz ustalić, do których pomieszczeń w domu nie wolno psu wchodzić.

-Kojca do zabawy, jeśli musisz na krótko pozostawić szczenię bez opieki.

- Różnorodnych, bezpiecznych zabawek.

---

kosik_wszystkoopsach.blogspot.com


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

NAUKA ZACHOWANIA CZYSTOŚCI

Autorem artykułu jest Kosik



Nauka zachowania czystości opiera się na naturalnym instynkcie, który powstrzymuje szczenię przed zanieczyszczaniem miejsc, w których sypiają. Aby osiągnąć sukces, musisz uzbroić się w cierpliwość i wytrwałość oraz zrozumieć potrzeby swojego szczenięcia.

          W wieku około 8 tygodni szczenię oddaje mocz w ciągu dnia co około dwie godziny. Kał - trzy do sześciu razy dziennie, w zależności od rodzaju pokarmu, którym jest żywione - łatwo strawny pokarm niewielkiej objętości jest najlepszy. Wypróżnia się najczęściej rano, po przebudzeniu, zaraz po jedzeniu, tuż po drzemce i kiedy jest podekscytowane (na przykład w czasie wizyt gości).

          Gdy szczenię chce się załatwić, zaczyna węszyć i kręcić sie w kółko. Naucz się rozpoznawać te sygnały. Zabierz wtedy szczenię na dwór i zostań z nim. Pochwal lub nagrodź szczenię, gdy tylko załatwi się we właściwym miejscu. Dzięki temu następnym razem pies również będzie chciał zasłużyć na nagrodę.

         Jeśli mieszkasz w bloku, rozłuż gazetę koło drzwi wejściowych i naucz psa korzystać z nich. Kiedy już się tego nauczy, zabieraj je przed dom i kładź gazetę na trawie. Pochwal szczenię, jeśli załatwi się na gazety. Po jakimś czsie przestań rozkładać gazetę i nagradzaj szczenię, gdy załatwi się na trawniku. Przyzwyczjaj psa do pozostawania przez pewien czas samotnie, w specjalnym kojcu lub klatce. Dzięki temu, jeśli będziesz musiał zostawić szczenię samo w mieszkaniu, nie zabrudzi ono twoich dywanów.

"Wypadki"

Twoje szczenię z pewnością od czasu do czasu załatwi się w nieodpowiednim miejscu, ale w miarę jak bedzie dorastało, "wypadki" powinny zdarzać się coraz rzadziej. Do sprzątania odchodów używaj ciepłej wody i środków usuwających przykre zapachy. Usunięcie zapachu zniechęci szczenię do powracania w to samo miejsce. Nie karć szczenięcia za takie "wypadki". Jeśli jednak złapiesz je na gorącym uczynku, powiedz głośno i zdecydowanie "nie" i wynieś go na zewnątrz. Pochwal entuzjastycznie, jeśli dokończy załatwiać się na dworze.

Niektóre szczenięta uczą się zachowywać czystość znacznie szybciej niż inne, ale bądź przygotowany na to, że szczeniak będzie umiał załatwiać swoje naturalne potrzeby dopiero w wieku 7-8 miesięcy. Jeśli masz problemy z nauczeniem psa porządku, spytaj lekarza weterynarii, czy przyczyną nie są problemy fizjologiczne. Pomóc może zmiana karmy, zwłaszcza na mniej treściwą.

"Wypadki" psów dorosłych

Wypadki zdarzają się nawet dorosłym, nauczonym czystości psom. Jeśli jednak stają się uporczywe, przyczyną takiego stanu mogą być poważne zaburzenia zachowania lub zdrowia. Gdy zaczynają znaczyć różne przedmioty w domu - ściany, stoły, stojaki na rośliny, a nawet nogi gości, często to znak, że pies czuje się niepewnie. Być może zmieniło się coś w jego otoczeniu, zestresowała go przeprowadzka do nowego mieszkania lub w domu pojawił się nowy pies. Niekiedy wystarczy usunąć przyczynę, aby zachowanie psa wróciło do normy. Gdy zawodzą inne środki, jedynym rozsadnym wyjściem jest kastracja psa.

Niektóre psy pozostawione same, wpadają w panikę i w rezultacie załatwiją się w domu. Nie karć psa i nie krzycz na niego, jeśli narobi bałaganu podczas twojej nieobecności. To tylko pogorszy sprawę i spotęguje obawy psa przed rozłąką. Przyczyny takiego problemu mogą być bardzo złożone i powinieneś poszukać profesjonalnej pomocy.

Powtarzające się, niekontrolowane oddawanie kału lub moczu jest często objawem choroby psychicznej, zwłaszcza u starszych psów. Nagły atak biegunki również może sprawić, że nawet najlepiej wychowany pies zacznie załatwiać się w domu. W takich przypadkach zawsze szukaj pomocy u lekarza weterynarii.

---

kosik_wszystoopsach.blogspot.com


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

ZDROWIE SZCZENIĘCIA

Autorem artykułu jest Kosik



         Po około dwóch tygodniach od przyniesienia szczeniaka do domu należy skontaktować się z lekarzem weterynarii, aby sprawdził czy pies jest zdrowy.

        Niestety, niekiedy lekarz może stwierdzić poważne kłopoty zdrowotne. W tym przypadku powinniście wspólnie zdecydować, czy zwrócić szczeniaka, czy zażądać zwrotu kosztów leczenia od hodowcy. Po upływie dłuższego czasu trudno udowodnić, że za zły stan zdrowia psa odpowiada hodowca.

        Jeśli pierwsza wizyta w lecznicy weterynaryjnej będzie przykra dla szczeniaka, następne mogą być bardzo trudne dla wszystkich. Lekarz weterynarii postara się uspokoic swojego pacjenta, ale dobrze jest zabrać ze sobą na pierwszą wizytę smakołyki, aby mógł podać je przed i w czasie badania. Wszystko po to, aby szczeniak miał tylko przyjemne wspomnienia z pobytu w lecznicy, nie bał się i nie wyrywał.

Ochrona przed chorobami zakaźnymi

        Lekarz weterynarii może od razu rozpocząć cykl szczepień przeciwko najczęstszym zakaźnym chorobom psów lub poradzi odczekać kilka dni. Pierwsze szczepionki podaje się dwukrotnie zazwyczaj między 4 a 8 tygodniem życia, by zapewnić szczeniakowi kompletną ochronę. Ochrona nie jest całkowita jeszcze przez ponad tydzień od ostatniej szczepionki i w tym czasie szczeniaka nie można wyprowadzać z domu, chyba że będziemy go nieść na rękach. Od lekarza weterynarii otrzymasz książeczkę zdrowia, z datami odnotowanych szczepień. Zachowaj ją, aby co roku rejestrować kolejne szczepienia. Lekarz weterynarii powinien również poradzić, jak odrobaczać psa. W zasadzie wszystkie szczenięta mają glisty. Zarażają się nimi od matki, poprzez łożysko jeszcze przed urodzeniem, a także ssąc zakażone mleko. Jeśli glisty są zbyt liczne, mogą powodować poważne dolegliwości. Lekarz weterynarii zapisze najodpowiedniejszy środek na odrobaczenie.

        Szczenięta powinny być rutynowo odrobaczane co dwa tygodnie do 12 tygodnia życia, poźniej co miesiąc aż do 6 miesiąca życia. Jeżeli szczenię przyjmuje środki odrobaczające przeciwko innym obleńcom, to zwalczają one również glisty.

        Dowiedz się również, jak chronić psa przed pchłami. Swędzenie i małe skupiska ciemnych drobin brudu w sierści świadczą o tym, że szczeniak ma pchły. Pchły rozmnażają się bardzo szybko, więc natychmiast zacznij działać. Również pozostałe zwierzęta w domu, ich posłania, dywany i obicia mebli będą wymagały odpchlenia.

       Codziennie sprawdzaj stan zdrowia szczeniaka, usuń wydzielinę z kącików oczu, sprawdź stan uszu i wnętrza pyska. Odgarnij ręką sierść, by sprawdzić, czy nie ma śladu pcheł i unieś ogon psa, by sprawdzić, czy sierść pod nim jest czysta. Takie rutynowe badanie przyzwyczai szczeniaka do dotyku i pozwoli na szybkie wykrycie wszelkich problemów zdrowotnych, zamin się rozwiną. Powinieneś również od czasu do czasu czesać szczeniaka.

Ochrona zdrowia szczenięcia

- W ciągu kilku dni po przyniesieniu psa do domu, sprawdź stan jego zdrowia, poddając go badaniu przez lekarza weterynarii.

- Upewnij się, że szczeniak otrzymuje wszelkie niezbędne szczepienia ochronne.

- Pamiętaj o odrobaczaniu.

- Regularnie czesz szczenię, sprawdzaj, czy nie ma pcheł, zaczerwienionych uszu lub innych podrażnień.

- Sprawdzaj czy zęby rozwijają się prawidłowo.

- Rozważ możliwość ubezpieczenia szczenięcia.

---

kosik_wszystkoopsach.blogspot.com


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

poniedziałek, 16 stycznia 2012

ALLEGRO

Klikając w ten baner szybko przeniesiesz się w świat zakupów dla swojego pupila, dla siebie, dla twojego domu i ogrodu.



wtorek, 9 sierpnia 2011

Odkurz... swoje zwierzę.

Bez wątpienia klienci korzystający ze sklepów z artykułami gospodarstwa domowego, nie mogą narzekać na brak pomysłowości konstruktorów odkurzaczy. Do już szerokiej gamy sprzętów odkurzających dołączają nowe, coraz bardziej wymyślne urządzenia. Równie dużą kreatywnością wykazują się producenci akcesoriów dodatkowych. Wpadli nawet na pomysł jak walczyć z... sierścią zwierząt.

Jak to działa?

Jedna z brytyjskich firm postanowiła do swojej oferty urządzeń sprzątających dodać kolejny, niewielki gabarytowo artykuł. Tym samym wprowadziła na rynek kolejne, nowatorskie wcielenie odkurzacza, pod postacią specjalnej końcówki ułatwiającej utrzymanie czystości w domach osób, posiadających psy. Nasadka ma kształt wymyślnej szczotki zaopatrzonej w 364 metalowe ząbki. Są one zagięte pod kątem 35°. Takie usytuowanie pozwala na optymalizację działania niezależnie od pozycji trzymania urządzenia. Równie interesująco rozwiązano kwestię zasysania włosów. Nakładka montowana na odkurzacz, a konkretnie wąż, posiada bowiem dwa oddzielone wloty powietrza. Jeden skierowany w stronę skóry zwierzęcia, drugi uchodzący nieco powyżej w innym kierunku. W ten sposób siła ssąca jest "rozdwojona", co zapobiega nadmiernemu przywieraniu urządzenia do sierści zwierzęcia. Szczotka anty-sierściowa nie sprawia również problemu, jeśli chodzi o utrzymanie urządzenia w czystości. Przesuwając specjalną dźwignie w dół kciukiem, bez konieczności długotrwałego przerywania czynności wyczesywania, sprawiamy, że metalowe ząbki chowają się błyskawicznie, a zwiększony pęd powietrza pochłania zgromadzone na urządzeniu, zebrane ze zwierzęcia włosie.

Tylko dla wybrańców

"Nie dla psa kiełbasa" mówi stare porzekadło. Stwierdzenie to można także do pewnego stopnia odnieść do omawianej szczotki. Jej używanie wiąże się bowiem z przestrzeganiem pewnych restrykcji. Po pierwsze chcąc "odkurzyć" psa trzeba przedtem dokładnie go osuszyć. Urządzenia nie stworzono bowiem z myślą o kąpaniu zwierząt, nie działa jak odkurzacze piorące. Nie należy także przesuwać nim po delikatnych miejscach takich jak brzuch czy okolice oczu. Po drugie sprzęt można stosować jedynie w przypadku psów. Nie nadaje się on do czyszczenia innych zwierząt futerkowych. Istnieją także pewne ograniczenia dotyczące ras. Z uwagi na brak regulacji długości ząbków na szczotce, można nią wyczesywać jedynie długo i średniowłosych pupili.

Większość mieszkańców naszego kraju może niestety jedynie pomarzyć o takim udogodnieniu, ponieważ rewolucyjnej szczotki nie da się zakupić w zwykłym sklepie. Jest do nabycia jedynie dzięki firmowej, anglojęzycznej stronie internetowej producenta i kosztuje 40.85 funtów. Warto dodać, że urządzenie jest zsynchronizowanie tylko z markowymi odkurzaczami, wychodzącymi spod ręki konstruktora, który je wykreował. I to też nie ze wszystkimi modelami. Warto więc przed zapłaceniem rachunku upewnić się, czy nasz odkurzacz i zbierająca sierść nakładka będą do siebie pasować.

--
Stopka


Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Składniki wyżywienia małego pieska.


Jak już wiemy głównymi składnikami wyżywienia naszych milusińskich są białka, węglowodany, tłuszcze, mikro i makro elementy oraz witaminy.

Właśnie to nasz piesek musi otrzymać, a z jakiego źródła będą w/w składniki pochodziły to już szczegóły i tu "musimy się dogadać".



Gdy psu najbardziej smakuje makaron - niech je makaron, gdy woli kaszę - dajemy mu kaszę. Równie dobrze będzie dawać mu przemiennie różne kasze, płatki owsiane, ryż lub inne pasze (śruta zbożowa, ziarna pszenicy, grysik kukurydziany). W ten sposób urozmaicimy dietę.


W podobny sposób dawkujemy mięso. Psinka zje baraninę, koninę, wołowinę a nawet pomimo zawartości cholesterolu nie pogardzi wieprzowiną. Potrawy mięsne możemy podawać w różnej postaci. Gotowane na warzywach z dodatkiem kaszy, makaronu czy też ryżu.


Ogólnie rzecz biorąc im bardziej namieszamy tym mniej zaszkodzimy. Pewnikiem dla niektórych brzmi to jak herezja biorąc pod uwagę podręcznikowe zalecenia, jednak taka jest właśnie praktyka, która często mija się z teorią. Również w tym przypadku.


Sądzę, że podręcznikowe metody są szczególnie przeznaczone dla chowu przemysłowego, a nie dla naszego jedynego pieszczocha, dla którego zrobilibyśmy wszystko, nawet gdyby była taka potrzeba przeżulibyśmy co grubsze kawałki.

--
Stopka

http://yorkwdomu.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Sucha karma - jej wpływ na zdrowie pieska.


Problemem jest dawkowanie suchej karmy. Wagowo jest około 25-30 % mokrej karmy.

Mała jest też objętość dawki. Obawiamy się, że pies zje jej za dużo i ograniczamy dawkę. Wówczas ograniczamy mu porcje i powstaje obawa, że będzie głodny. A wtedy podkrada co się da. Producent zachwala, że "ta karma" jest wysoko przyswajalna, ze znikomą ilością resztek, co znaczy, że pies będzie pozostawiał mało odchodów.

Brak jest danych na temat wpływu długotrwałego żywienia psów wyłącznie suchą karmą na ich zdrowie. Jedna przestroga o której czytałam to groźba zmian w śluzówce żołądka młodych psów.

Zaczynamy się zastanawiać czy może odrzucić granulaty. Obawiamy się owrzodzonego zrakowaciałego żołądka naszego pupila. Spokojnie nie ma takiej potrzeby. Sucha karma to nie trucizna. Jeżeli będziemy ją racjonalnie wykorzystywać, może być dla nas prawdziwym wybawieniem.

Jak to zwykle w życiu bywa, najlepszym wyjściem jest kompromis. Mam tu na myśli kompromis między naturą a wygodą, czyli stosujemy żywienie kombinowane.

Gdy mamy czas - gotujemy, a gdy dopadnie nas nadmiar obowiązków - sucha karma.

Również gdy musimy zostawić pupilka pod opieką znajomych lub wyjeżdżamy z pieskiem na urlop nie będzie kłopotu - nasz pieszczoch jest przyzwyczajony do suchej karmy. Nawet jak przez kilka tygodni będzie jadł "na sucho" - nic mu się nie stanie. Ewentualne niedobory nadrobi po powrocie do normalnego żywienia.

Jeśli nasz piesek zacznie mieć problemy typu alergicznego to lepiej zapomnieć o granulatach.

Najlepiej o prawidłowym karmieniu naszego pupilka świadczy jego wygląd i samopoczucie. Jeżeli jest żywy i energiczny, wygląda zdrowo i ma dobrze się czuje to najlepszy znak, że wszystko jest w porządku. "Grzechy dietetyczne" znacznie bardziej dotyczą żywienia małych psów niż przedstawicieli większych, cięższych ras. Generalnie mało jest pokarmów, których nie wolno jeść psom, ale - podobnie jak u ludzi - obowiązuje zasada "co za dużo to niezdrowo".

Jeżeli ktoś koniecznie musi wyładować nadmiar uczuć przez karmienie - to doskonale do tego celu nadają się przedstawiciele płci męskiej ludzkiego gatunku.

Jeżeli więc chcemy, żeby nasz ukochany czworonóg dożył w zdrowiu późnego wieku to miejmy na uwadze tą radę: "szczypta rozsądku i garść umiaru to podstawa każdej zdrowej diety."

--
Stopka

Zdrowa i wesoła

Majka

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.